San Francisco.

Home Sweet home, eindelijk thuis.

in 1999 ben ik in San Francisco geweest om te zien of daar de volgende stap in mijn carrière lag. Tien dagen lang met een paar Amerikanen op stap in deze geweldige stad. Na deze tien dagen ben ik weer terug naar Nederland gegaan met een ervaring rijker. Niets dan lof over deze tien dagen, maar de plannen waren toch iets anders dan de koffers pakken en te emigreren.

Nu, ruim twaalf jaar later ben ik weer in de stad die toen zo'n onuitwisbare indruk op me heeft achtergelaten. Ik weet elk detail van toen nog, en ik herken gelijk een aantal landmarks en andere plaatsen waar ik toen ook geweest ben. Alleen heb ik nu het hele gezin bij me.

San Francisco, een beetje een andere stad als de gemiddelde stad in Amerika. De bouw is geheel anders, de mentaliteit is heel anders, het is eigenlijk een heel gemoedelijke, kleurrijke stad, die je niet lopend kunt ontdekken. niet vanwege dat de stad zo groot is, alswel dat het elk blok een hele klim kan betekenen.

Als we aankomen in San Francisco is er voor ons een tour langs de highlites van de stad geboekt bij de Duck Tours. Wat een geweldig, ontzettend toeristische tour is dit. Je stapt in een amfibievoertuig, rijdt door de stad met een chauffeur die een dosis humor heeft meegenomen, en je leert op een vrolijke manier de stad kennen. Leuke bijkomstigheid is dat je een soort fluitje in de vorm van een eendenbek krijgt, en daar moet je dan te pas en te onpas op blazen, en op die manier heb je interactie met de plaatselijke bevolking. Wij vinden het leuk, zij meestal niet. Is ook een beetje gek om zo'n vrachtwagen met fluitjes voorbij te horen komen.

Na de tour gaan we naar ons hotel. Het Beresford Arms op Post street. We parkeren voor het hotel, de butler doet de rest… I love valetparking!
The Beresford Arms is ten heel chique hotel. Heel chique. We hebben een upgrade gekregen. Ofwel we hebben de duurste, en beste kamer van het hotel gekregen. Of liever, de beste kamerS. We hebben een slaapkamer, een woonkamer, een badkamer en een keuken. Niet dat we daar wat mee doen, maar toch. Trés chique. De jongens hebben hun eigen bed, hoeven ze niet meer tegen elkaar aan te kruipen gedurende deze twee nachten.

De eerste avond besluiten we naar de bioscoop te gaan in het Metreon. Een winkelcentrum dat in de jaren '90 door Sony is gebouwd. Het gebouw bevatte destijds allemaal hightech winkels met gadgets en computers. Op de bovenster verdieping bevond zich een heel grote bioscoop. Vandaag de dag is alleen de bioscoop er nog, de winkels zijn weg, en er is een uitgebreide foodcourt. Een foodcourt is een typisch Amerikaanse vorm van eten verkopen. Je neemt een hoop vierkante meters, en stopt er zoveel mogelijke nationaliteiten met hun keukens in. Het gevolg is dat er een hoop Chinezen komen, en die gaan Italiaans, Frans, Thais, Amerikaans, Iers, Grill, Soep en broodjes kaas maken en verkopen. Heel handig zo'n foodcourt.

En hup, wij naar de bioscoop. Vanavond kijken we Total Recall. Leuke film. Morgen weer. Batman. Maar dan op z'n Amerikaans! weten jullie het nog…Amerikaans? Juist, groot. Heel groot. IMAX HD.
Een scherm van 22 meter breed en 15 meter hoog… impressive.

De hele dag die we in San Francisco hebben gaan we er op uit om alle highlites van de stad nog eens te bekijken. Garnalensoep uit het broodje hebben we inmiddels gehad, andere lunches zijn ook lekker. Met de Muni naar Ashbury/Haight. zeg maar een soort hippie bedevaartoord of zoiets.

We zijn er niet aangekomen. wel zijn we met de Muni weer terug naar Fisherman's Wharf gegaan om de zeeleeuwen op de foto te zetten. Ben je hier geweest, dan heb je minimaal twee foto's, die van de zeeleeuwen bij Pier 39, en de Golden Gate Bridge. Die eerste hebben we.

San Francisco is een hele mooie stad. Veel kleur, geschiedenis, en typische mensen. Kunst is hier ook niet onbekend. Zo staat er in de haven een prachtig kunstwerk in de vorm van de boog van Cupido. Dit is een werk dat de welbekende broederliefde in deze stad vertegenwoordigd. Men wilde Cupido er graag in eigen persoon bijkleien, maar dat vond de stad dan weer wat ver gaan, dus is het bij de boog gebleven.

We hebben mooie plaatjes, en mooie herinneringen aan deze stad. Maar we moeten terug! want we missen die ene van de twee foto's! je kunt het je niet voorstellen, maar we hebben de Golden Gate niet op de foto! Ze heeft zich voor ons schuilgehouden, in de beroemde bay mist. Slechts haar voeten hebben we mogen aanschouwen, de rest blijft gissen tot we haar weer zien…

Voor de liefhebbers, een plaatje van de interwebs.

Morgen gaan we de Higway 1 nemen naar Pismo Beach. Een flinke rit van 268 miles helemaal langs de kust. Bij Pismo Beach kun je vanaf de Pier de Bultruggen uit et water zien springen! we zijn echt heel benieuwd.

See y'all temorroe!

PCAM

By the way, we komen nog niet naar huis hé, dat is pas na het tweede rondje LA, en dat is overmorgen! (voor ons morgen al, want ik schrijf de verhalen natuurlijk pas een dag later.)